๐๒-๙๖๓-๒๙๗๒
ธรรมะบรรยาย
มรรคมีองค์แปด
มรรค (ภาษาสันสกฤต : มรฺค; ภาษาบาลี : มคฺค)
คือ หนทางถึงความดับทุกข์ เป็นส่วนหนึ่งของอริยสัจ
(เรียกว่า
มัคคสัจจ์ หรือ
ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ )
หรือการลงมือปฏิบัติเพื่อให้พ้นจากทุกข์ และนับเป็นหลักธรรมสำคัญอย่างหนึ่งในพระพุทธศาสนา ประกอบด้วยกรอบการปฏิบัติ ๘ ประการด้วยกัน เรียกว่า
"มรรคมีองค์แปด" (อัฏฐังคิยมรรค)
โดยมีรายละเอียดดังนี้
๑.
สัมมาทิฏฐิ คือ
หมายถึง การปฏิบัติอย่างเหมาะสมตามความเป็นจริงด้วยปัญญา
๒.
สัมมาสังกัปปะ คือ
ความดำริชอบ หมายถึง การใช้สติ ความคิด พิจารณาแต่ในทางกุศลหรือความดีงาม
๓. สัมมาวาจา คือ
เจรจาชอบ หมายถึง การพูดต้องสุภาพ พูดในสิ่งที่สร้างสรรค์ดีงาม
๔. สัมมากัมมันตะ คือ
การประพฤติดีงาม ทางกายหรือกิจกรรมทางกายทั้งปวง
๕. สัมมาอาชีวะ คือ
การทำมาหากินอย่างสุจริตชน ไม่คดโกง เอาเปรียบผู้อื่น
๖. สัมมาวายามะ คือ
ความอุตสาหะพยายาม ประกอบความเพียรในการกุศลกรรม
๗. สัมมาสติ คือ
การไม่ปล่อยให้เกิดความพลั้งเผลอ จิตเลื่อนลอย ดำรงอยู่ด้วยความรู้ตัวอยู่เป็นปกติ
๘. สัมมาสมาธิ คือ
การฝึกจิตให้ตั้งมั่น สงบ สงัด จากกิเลส นิวรณ์อยู่เป็นปกติ
การปฏิบัติธรรมทุกขั้นตอน รวมลงในมรรคอันประกอบด้วยองค์แปดนี้
เมื่อย่นรวมกัน.....แล้วเหลือเพียง ๓ คือ
ศีล - สมาธิ - ปัญญา
